Batavia en TMII

Het is inmiddels al een tijdje geleden dat we een weekendje naar de Thousand Islands zijn geweest. Uiteraard hebben wij hier niet stil gezeten. Naast onze intensieve stage en kroegentocht(en) hebben we ook een stadswandeling door Kota Tua (het voormalige Batavia) gedaan en hebben we onze nationale feestdag doorgebracht in Tamin Mini Indonesia Indah.

Kota Tua
Tijdens het rondsleteren door de stad, werden we in het half Nederlands en half Engels aangesproken door een man. Hij vertelde wat er te zien was en vroeg of we een rondleiding wilden. Hij was erg vriendelijk, en om eerlijk te zijn was ik al verkocht toen hij ons Nederlands tegen ons praatte. Samen met mijn twee huisgenoten leidde de man ons rond door de stad.

De rondleiding begon met een rondje langs alle oude koloniale gebouwen (voornamelijk uit de VOC tijd). Sommige zagen er vrij vervallen uit, maar volgens de gids (die blijkbaar ook bij UNESCO werkt) zijn er allerlei plannen om Batavia weer in oorspronkelijke staat te herstellen. Hier en daar zie je dat de restauraties al zijn begonnen. Het is een tienjarenplan, maar na die 10 jaar zou je weer het gevoel moeten hebben dat je door Batavia loopt. Zonder auto's, geen McDonalds, een zwart-wit bioscoop en zelfs een uitgebaggerd en opgeschoond kanaal. De plannen klonken erg goed, wellicht een idee om na tien jaar terug te komen om te zien wat ze er van gebracht hebben.

Naast de oude gebouwen, heeft de gids ons ook meegenomen naar de sloppenwijken. Daar heeft hij zijn ‘school’ laten zien; een stukje grond tussen de twee spoorbanen waar hij in zijn vrije tijd max 20 kids les geeft. Indrukwekkend om te zien, in Jakarta leven gewoon 2x zoveel mensen onder de brug dan er inwoners in Amsterdam zijn! En schuin tegenover zie je een wolkenkrabber staan. Het verschil tussen arm en rijk is enorm en je kan het haast niet missen. Je hoeft je dure appartement maar uit te lopen en twee hoeken om te slaan, om ergens de kleine golfplaathuisjes te zien.

In de sloppenwijken waar onze gids ons mee naartoe nam, liet hij ook de gezamenlijke badkamer zien. Deze 'badkamer' wordt met drie gezinnen gedeeld en bestaat uit een waterput en emmers om je mee te wassen. Naast de badkamer, wordt ook de keuken gedeeld met gemiddeld twee gezinnen per keuken. Ook deze is niet zo luxe als dat wij hier in Nederlands hebben.. Dit was toch wel even een kleine reality check.

Tamin Mini Indonesia Indah
Dit park is een klein beetje te vergelijken met ons Madurodam, ze hebben geprobeerd een overzicht van heel indonesie na te bouwen, alleen hier niet op schaal. Het park stond dus vol met allerlei kleurrijke en schitterende huizen in verschillende bouwstijlen. In de huizen werd als een soort museum wat dingen van het betreffende eiland laten zien, maar wij vonden de binnenkant wat tegenvallen. Nadat we 3 huizen hadden bezocht, krijgen we het idee dat je drie keer min of meer hetzelfde zag. Desalniettemin was het wel de moeite waard om langs de buitenkant van alle verschillende huizen te lopen. Er was zelfs een gondelbaan, welke er nogal krakkemikkig en oud uit zag, maar voor 40.000 (3 euro) bracht het je heelhuids naar het andere uiteinde van het park. Na een paar uur door het park geslenterd te hebben, werden we weggebrand door de zon en hadden we wel weer genoeg cultuur voor vandaag gezien. Tijd voor een verfrissende duik in ons koele zwembad…